5 mitów o menopauzie

Proces menopauzy jest otoczony szeregiem mitów dotyczących wieku, życia seksualnego, nastroju, uderzeń gorąca i czasu trwania objawów. Dowiedz się, jak obalić te mity i spokojnie przejść przez ten okres życia.

Jeśli masz 40 lat, to czas, że zaczynasz myśleć o przekwitaniu. Jak wiele innych aspektów naszego zdrowia, proces ten jest nieunikniony i może budzić obawy. Oto 5 częstych wątpliwości dotyczących przekwitania kobiety.

Mit #1: Jesteś za młoda.

Średni wiek menopauzy wynosi 51 lat. Nie ma jednej daty granicznej, to zawsze jest sprawa indywidualna: u niektórych kobiet zaburzenia cyklu pojawiają się nieco wcześniej, u innych trochę później. Może jednak rozpocząć się już po trzydziestce lub czterdziestce. Przyczyny dość szybkiego wystąpienia przekwitania są różne. Przedwczesna menopauza może mieć podłoże genetyczne. Kobiety, których mamy czy babcie doświadczył klimakterium wcześnie, mogą się spodziewać, że u nich będzie podobnie, choć nie jest to reguła. Wczesne zatrzymanie cyklu miesiączkowego może być także sygnałem choroby autoagresywnej (zapalenie tarczycy, reumatoidalne zapalenie stawów). Inną przyczyną wczesnej menopauzy jest leczenie operacyjne (usunięcie jajowodów, jajników, macicy), a także czynniki socjalne. Mogą to być złe warunki życiowe, niedobór wagi, anoreksja, bulimia, a także stres.

Mit #2: Pożegnaj się ze swoim życiem seksualnym

Z wiekiem kobiety tracą estrogen, hormon, którego niedobory odpowiadają m.in. za problemy seksualne. Brak aktywności seksualnej łączy się często z jednoczesnym przybieraniem na wadze, metabolizm spowalnia, a huśtawka nastrojów nie zachęca do aktywności fizycznej. Przekwitanie to nie jest znak stop dla igraszek łóżkowych, to czas wprowadzenia zmian, by czerpać radość z dojrzałej seksualności. Zmian diety, wprowadzenie małej aktywności fizycznej, na pewno wpłyną pozytywnie na relacje partnerskie. Warto też porozmawiać z lekarzem. Być może zaproponuje on hormonalną terapię zastępczą lub suplementację preparatami na bazie fitoestrogenów, co uzupełni niedobory estrogenu.

Mit 3: Potrzebujesz antydepresanta.

Samopoczucie jest w dużej mierze uzależnione od naszego nastawienia. Czasem chwila relaksu może zdziałać cuda. Jednakże menopauza może powodować zwiększony niepokój, a także depresję z powodu wahań nastroju. Pojawienie się objawów depresyjnych w okresie okołomenopauzalnym wiąże się z wahaniami stężeń estrogenów. Niedobór hormonów oddziałuje negatywnie na przekazywanie impulsów nerwowych w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. Na złe samopoczucie mają też zmiany w obszarach życia rodzinnego (wyprowadzka dzieci), zawodowego i społecznego (emerytura), a także tymi dotyczącymi obrazu własnego ciała i poczucia kobiecości (otyłość, problemy skórne). Hormonalna terapia zastępcza może stopniowo łagodzić te objawy. Nie wahaj się porozmawiać ze swoim lekarzem rodzinnym o jakichkolwiek zmianach w twoim zdrowiu psychicznym.

Mit #4: Będziesz się pociła

Uderzenia gorąca i nocne poty to niezaprzeczalna rzeczywistość, która towarzyszy menopauzie. Zmiany w stężeniach hormonów płciowych, głównie niedobór estrogenu,  nie pozostają bez wpływu na układ naczyniowy. Naczynia krwionośne rozszerzają się, co kobieta odczuwa właśnie jako uderzenia gorąca. Głowę i szyję obejmuje nagła fala ciepła, a twarz i dekolt pokrywają się ognistym rumieńce, ale i tu można znaleźć rozwiązania. Najprostsze: ubieraj się na cebulkę, załóż takie ubranie, aby dostosować się do różnych temperatur dnia. Postaraj się nie przekraczać 19 stopni w sypialni, a jeśli Twój partner ma dreszcze zimna w łóżku, możesz zainwestować w podwójnie sterowany koc elektryczny. Kolejną wskazówką jest unikanie wyzwalaczy uderzeń gorąca, takich jak zbyt ciepłe napoje, kofeina, pikantne potrawy i alkohol.

Mit #5 Kiedy to się skończy, będzie lepiej.

Menopauza to złożony proces zmian w organizmie i życiu każdej kobiety. Po uruchomieniu „maszyny” należy nauczyć się przystosowywać do tych zmian, ponieważ objawy nigdy nie znikają całkowicie. Nie należy bać się menopauzy. Gdy już przyjdzie, warto zrobić wszystko, by dalej czuć się komfortowo. Bardzo duże znaczenie mają czynniki emocjonalne, takie jak wsparcie najbliższych, poczucie zadowolenia z siebie, utrzymywanie kontaktów z innymi ludźmi, podejmowanie nowych wyzwań,  pasjonujące hobby, czy choćby dobre zorganizowanie sobie dnia pracy i codziennych zajęć. Słuchaj swojego ciała, w razie potrzeby skontaktuj się z lekarzem, który pomoże Ci łagodnie przejść przez wszystkie etapy przekwitania.